«Na waŋ duroy gɨŋ ma na ɨran̰ dan̰ guyɔŋ koyi ma ban na ɨra coŋ yagayi yage, wala ɨra amayi nare ma na saa te coŋ jɨge na, ban kɨya yoyi hɨn̰: “Ɨre haw sɨma dugo kɨbɨ dɔɔ gɨŋ ga?”
A boy ɨrɨme kogɨŋ gɨŋ na waŋ ma na gɨ gumu duroygɨŋ ga? Ban gɨ ba-sɔmɛ kɨbɨ dɔɔ gɨŋ wala ban gɨ ba bii dɔɔ ga? Dan̰ gɨre gɨ daa wo̰, kan kɨya yɔ gɨ na ban gɨ ba-sɔmɛ a kɨbɨ dɔɔ gɨŋ ma na gɨ gumu. Ama sɨlagɨŋ ɨŋ bandi kalɨn̰ ma, ɨŋ ɨre duroygɨŋ na hɨn̰ marɨna ba gɨye wo̰.
Kɨɗɨn̰ ga ban pɨl tɨbayge ɨni na, ban ay badɨge kayi dobɨ gusi ban̰di nee bɨ, or sɔmɛ kɨbɨ dɔɔ gɨŋ, bɨ yege hɨn̰: «Kɛ, kɨŋ sol duroy hɨnga ga ɨŋ ba lee danagɨŋ kɛ le ga?»
Na cɨndi, kɨŋ sol ɗarwa di Ba-gulondɨna Jesu-Kɨris ƴom danana: Ban gɨ ba wɔɔ hɨnga le bɨləŋ ba-n̰age kol caygɨŋ, ɗe agɨŋ na bɨlɨn̰ ka-wɔɔ hɨnga dan̰ gɨyəŋ gɨ da n̰age di leeyi le.