Jesu dor tɨdi solge pɨna pɨna dan̰ kuduroy-hɔmɛ. Homii tɔgɨ kɨya cay kuduroy-osɨwa koge bɨ, ban yen̰ gɨlmi le hɨn̰: «Tara kobɨn̰.» Ungo le tar kobi bɨ, kobi le jɨga poɗɨ.
Jubɨn̰əŋ ga ba somge danaa duroy ƴaa gɨŋ jalɨn̰ge ɗugɔ le. Kan solge gɨ hɨndi de say daa kɨrɛɗ kɨya andaŋ doŋ na, kan kobɨge kardo. Kɨya wa kan ɨrɨmge gɨ hɨndi na or naa cay kamɨn̰aŋ gaŋ kɨya ɨle.
Jesu ye ɗaŋ coŋ: «Haw kɛ na, ɗugonɨ ba-dugo naŋ bɨ, ɨŋ kɨya yɔ na kɔl wa coŋ ga? Kɛ ojɨ na gɨ ni yɔ: “Banɨ, pɨɗaŋ a kɨbɨ tɨwa di nee dɨŋ le ga? Naŋ! Na kɨya cay tɨwa guso di nee le maŋ ɨrgan̰.”
Na cɨndi, na orɨn̰ dan̰ mangɨl gɨ da ka-cay ka-bɔgɛ kɨbar gɨ ɓal gɨle-cɨn̰ danana duroy gabaŋ kona. Hɨnga nɔm ga ba gɨybɨnagɨŋ le, gɨybii bɨ ama ban laa ɨsɨna naŋ.