37 Na ban Moyis ɗaŋ coŋ ba yon̰ te wɨn̰je gɨ da Ɨsɨrayɛln̰əŋ kɔl gɨ ba kɛ le. Ban yege hɨn̰: “Kumu kɨya andɨn̰ dan̰ ba-yɔɔ-kɔl-gɨ-Kumu-ba-yɔɔ gɨ hɨn̰ ɨŋ-bandi wo̰ a duroy karmɨgɨŋ gaŋ, kɨya bɨgɨŋ.”
Kɨɗɨn̰di ga nee gaŋ le bɨ gɨrɨmbale andaŋ tol cayge bɨ, noy ungo ye kɔl duroy gɨrɨmbale gaŋ le hɨn̰: «Ban gɨ kɛ le na Kuronɨ gɨ ɨŋ lee-toyi tɔgɨ, jagɨŋ kɔl koyi.»
Ɨni na, Piladɨ yeyi hɨn̰: «Hɨnga le, ji na kɨlma ga?» Jesu dɨbi cay nee yeyi hɨn̰: «Ji ba yɔ, ɨŋ na kɨlma. Wɔɔŋge bɨ, ɨŋ ɨrga a cay gɨsəŋ gaŋ bɨ, na kɨya lɔɔ tɨmon̰ a cay kɔl gɨ ɨŋ ba ye le.» Waŋ waŋ gɨ na gey kɔl gɨ cɨndi na, kɨya jɔɔ kɔl hɨnge.
Kɨɗɨn̰ ga karɨn̰ Ɨsɨrayɛl dayge cayge a duroy daldɨŋ le, na Moyis ba ɨre duroy mon̰inagɨŋ gaŋ dan̰ ba-ƴɔbɛ gɨ daa nii ɨre arɨn̰ kɔl danayi cay garma gɨ Sɨnayi gɨŋ le. Na ban ba ƴɔɔ kɔl gɨ ni somɨn̰-bɨra gɨ nee le kɨbɨ Kumu bɨna.