Kɨŋ ɨrɨm a cay kobo gɨ ni tɔrɛ-kɨbɨ gɨ ni ba leen̰ Kumu ho’o koldɨge le: Kɨɗɨn̰ ga na ba si hɨnga ga boy nee le kɛ bɨgana pɨna dan̰ kɨbardi Kɨris le naŋ ga? Bɨ mapa di na ba boy dugo le: Kɨɗɨn̰ ga na ba di le kɛ bɨgana pɨna dan̰ kuyoŋdi Kɨris le naŋ ga?
Ay, karmɨnɨ ga ban̰aŋ dan̰ ga kandɨ, ɗɔɔ gɨ kɨŋ bɨle karɨn̰aŋ ga n̰ən̰əŋ ojɨn̰ cay bɔyɛ kɔl naŋ. Kɨŋ bɨl karɨn̰aŋ ga n̰ən̰əŋ ujan̰ na cay hɨnga ga ɨsɨn, ama ojɨn̰ cay bɔyɛ kɔl na ɗa gɨ kɨŋ bɨl kalaŋ ga cɨndɨge naa cɛ̰ɛ̰.
Ni na kalaŋ ka-dɨngale kol cay Kɨris, ama kɨŋ na ka-cɨn̰-muɗɔlɛ dan̰ gɨyəŋ gɨ da bugoŋ gɨ kɨŋ bugoŋ pɨna dan̰ Kɨris. Ni na kalaŋ ga usa naŋ, ama kɨŋ na kalaŋ ga dan̰ tɔgɨ. Kalaŋ hɨramgɨŋge, ama ni-gandi na hagɨrnige.
Haw kɛ, kɔl gɨ ojɨ cay kuyoŋ gɨ da nare gɨ been̰ge kɨbar bɨn̰ kulan̰əŋ le, na sol gɨ na-gandi nɔm na orɨn̰ dan̰ hɨnga ga ni sɔlɛ ojɨn̰ cayge. Hɨnga-sɔlɛ na hɨnga ga kɨya lɔɔ gɨ ungo gɨ ɨndi kɨya dogɨn̰ jorgii, ama wandɨ na hɨnga ga kɨya lɔɔ gɨ kalaŋ kɨya orɨn̰ge cɨndɨge tumɔ tumɔ te aye kudurɔ gɨŋ.