12 अनी येशूये लोट्च सास फेरीयार डेया, “इसे पुस्टै हीजै चीन्ह पाले? साँच्ची न ङा नाखुरीककी डेले, इसे पुस्टाकी कुसेर चीन्ह माय्हाले।”
कुडीक जना धर्मगुरु र फरीसीको मध्याङ कोइ कोये येशूकी डेया, “ए गुरु, काट अचम्मौ चीन्ह टान्हाक्नी कानकी ङोस्च मीमन ले।”
दुष्ट र व्यभिचारी पुस्टै अचम्मौ चीन्हको ङोस्की पाले टर नाखुरीककी योनाकी याछ चीन्हबाहेक अरु कुसेर चीन्ह माय्हाले।” होटै येशू होखुरीककी डासार व्हा।
र होखुरीकुङ कठोर मीमनौ कारनै होसको डुखी छाना होटै मीरीसै होखुरीककी ङोसा र मीहुट छोक्च भर्मीकी डेया, “नाकुङ मीहुट टन्कडीनी।” अनी होचे मीहुट टन्कडीया र होच्यौ मीहुट गेपा।
होखुरीकुङ अविश्वास डाङार होसको छक्क पर्या। होटै होसको लाङ्घा लाङ्घाङ परमेश्वरौ शिक्षा पाहाक्चै व्हा।
अनी येशूये स्वर्गलाक ङोसार लोट्च सास लाचै होसेकी डेया, “इफ्फाटा” होच्यौ अर्थ हो “खोलीसो।”
होसे न्हुइङ होखुरीककी डासार येशू फेरी डुङ्गाङ काल्हार टालौ पारी पट्टी नुङा।
होटै येशूये होखुरीककी डेया, “ए अविश्वासी पुस्टा, ङा सेन सम्म नाखुरीक खाटा ङुले र? नाखुरीककी कुडीक सहडीकी? होसकी ङा लेठाङ राक्नी।”
येशू यरूशलेम खेरेप टार्हानाङ लहो अगाडी सहरकी डाङा। होटै होसको रापार डेया,