6 जब होचे लोसीङ न येशूकी डाङा टब खेर्न राहार होसकोकी झोरा।
नाबीक नाम्सीन चीहानौ डाडाँकोवाङ चीघारीस्चै लहे लहाकी न ल्हुङै चेचै व्हामन्या।
होटै होसे भर्मी बाड्को सोरै चीघारीसार डेया, “ए कर्हाङ्छ परमेश्वरौ मीजा येशू, नाकै ङाखाटा ही पाच? ङा परमेश्वरौ म्यार्मीनाङ नाकोकी बिन्ती जाट्ले, ङाकी डुख माय्हानी!”
होला लेच वास्टै भर्मीको लकीङ दुष्ट आत्माको च्याक्चै, इट डेचै खेव्हा, “नाको परमेश्वरौ मीजा हो।” टर येशूये होसे दुष्ट आत्मा कोलाक हक्कारीयार ङाक्की माय्हा। हीजैडेनाङ होखुरीकै होसको मुक्ति याछ ख्रीष्ट हो डेम चीन्डीमन्या।
अनी होचे पावल र कान न्हुङ-न्हुङ राछै इट डेचै च्याका, “इसे भर्मीको महान परमेश्वरौ सेवकको हो। इखुरीकै नाखुरीककी मुक्तियो लामौ बारेयाङ सेटाक्ले।”
काट मट्टै परमेश्वर ले डेयार नाङ विश्वास जाट्ले। होसे च सेछ कुरा हो! टर याङ्च विश्वास च भूतआत्माकै र जाट्ले र बीर्हीयार ठेर-ठेर बुरुक्ले।