13 होटै येशूये लहो नीस जना चेलाकोलाक इट डेयार बीर्न्हका, “सहराङ नुङ्नी र होला नाखुरीकै काट जना डीकुँडा बुवार नुङ्चै जाट्च भर्मीकी डुप्ले र होच्यौ न न्हुङ-न्हुङ नुङ्नी।
हीजैडेनाङ ङा र बाड्को हाकीमकुङ अधिनाङ ले। ङौ अधिनाङ र सीपाहीको ले। काट्की ‘नुङ्ना’ डेले, होसे नुङ्ले, अर्कोकी ‘रान्हा’ डेले, होसे राल्हे, अनी ङौ नोकरकी ‘इसे जाटो’ डेले, र होचे जाट्ले।”
अब अखमीरी रोटो ज्याच चाडौ पैहीलुङ डीनाङ होखुरीकै छुट्कारौ चाडौ ठुबा भोग याछ चलन लेया। येशूओ चेलाकै होसकोकी गीना, “नाकुङ इच्छा ही ले? कान कुला नुङार नाकुङ लागी छुट्कारौ चाडौ भोज तयार खास्की?”
होसे भर्मी कुसे इमाङ पर्ले होसे इमौ मीमुरुङ्की डेकी, ‘गुरुज्यु गीन्ले, ङौ चेलाकोखाटा छुट्कारौ चाडौ भोज ज्याकी पाहुना कोठा कुला ले?’
इडीक नाखुरीकै ङै याछ आज्ञा मन्डीया डेनाङ नाखुरीक ङौ लाफाको हो।
येशूओ मोये नोकरकोलाक डेया, “होसकै डेच लेखा जाट्नी।”