21 येशूये होसे म्यार्टुङकी डेच कुरा आर्मीटार पत्रुसै डेया, “गुरुज्यु, ङोस्नी नाकै सराप याछ अन्जीरौ म्यार्टुङ च सीलेसा ट।”
लामौ छेवाङ काट अन्जीरौ म्यार्टुङ डाङार होसको मीस्या लेकी डेम नुङा। टर होला मील्हा बाहेक हीर मालेया। टब होसकै होसे म्यार्टुङकी डेया, “अब लकीङ आलाक नुओ मीस्या सेन्र मास्याख्यौ!” टब होसे म्यार्टुङ होडीक न बेला ओइलडीस्कीक्योटा।
होखुरीकै बजार नुङ्नाङ भर्मीकै लाहाकी आदर जाट्ख्यो र पट्टये ‘गुरु’ डेयार आर्घाख्यो डेच मीमन जाट्ले।
“टर नाखुरीककी सुयेर ‘गुरु’ माडेख्यो, हीजैडेनाङ नाखुरीकुङ गुरु काट मट्टै ले, अनी नाखुरीक चहीँ पट्ट न डाजेभाइको र डैबहीनीको लेखा न हो।
“होटै होसकै लहो डेबर्या पट्टी लेचकोलाक डेले, ‘ए परमेश्वरौ सराप पर्च भर्मीको! ङा लकीङ नुङ्की क्योट्नी, शैतान र होच्यो दूतकोलाक तयार जाट्च सेन्र मासीच म्हेयाङ नुङ्नी!
होडीक न बेला चेलाकै येशूकी ज्याच ठोक याछै, “गुरुज्यु, अब हीर ज्याच कुरा ज्यानी” डेयार बिन्ती जाटा।