51 येशूये होसकी डेया, “नाको ही ङेल्हे, ङा नाकुङ लागी ही जाट्न येहीङ?” होसे अन्धा भर्मीये होसकोकी डेया, “गुरु ज्यु, ङै मीमीक डाङ्की य्होकीङ।”
होखुरीकै बजार नुङ्नाङ भर्मीकै लाहाकी आदर जाट्ख्यो र पट्टये ‘गुरु’ डेयार आर्घाख्यो डेच मीमन जाट्ले।
“टर नाखुरीककी सुयेर ‘गुरु’ माडेख्यो, हीजैडेनाङ नाखुरीकुङ गुरु काट मट्टै ले, अनी नाखुरीक चहीँ पट्ट न डाजेभाइको र डैबहीनीको लेखा न हो।
टर नाखुरीक होखुरीक ल्याक्च माछान्नी। हीजैडेनाङ नाखुरीकै ङेखीडेनाङ अघीलकीङ न नाखुरीककी कुसे-कुसे कुराकुङ खाँचो ले, होसे नाखुरीकुङ परमेश्वर बोये वार्ल्हे।
“ङेन्ही र नाखुरीककी याल्हे, पानी र नाखुरीकै डुप्ले, ढ्वाक-ढ्वाक जाट्नी र नाखुरीकुङ लागी गालाम फोस्ले।
येशूये होखुरीककी गीना, “नाखुरीकुङ लागी ङै ही जाट्न याखी डेच मीमन जाट्ले?”
अनी मेन बर्को लोहार होसे जुरुक्क सोवा र येशू लेठाङ राहा।
येशूये होसकी डेया, “मरीयम!” होचे येशूओ सोर सेम खार्लाप्प ल्हेसार होसकोकी हिब्रु भासाङ डेया, “रब्बोनी!” होच्यौ अर्थ “हे गुरुज्यु” हो।
सेनापटीये होच्यौ मीहुट घोवार सुर मालेठाङ आल्हार गीना, “नीये ङाकी डेकी पाच कुरा ही हो?”