34 इसे कुरा सेरखीङ पट्ट न सहराङ लेच भर्मीको येशूकी डुप्की डेम राहा। अनी डुप्च पछी होसे भर्मीकै होसकोकी, कानुङ इलाका लकीङ नुङ्की क्योट्नी डेयार बिन्ती जाटा।
होखुरीकै च्याक्चै इट डेया, “ए परमेश्वरौ मीजा, नाकुङ कानखाटा ही काम ले? ही नाको टोक्डीच समय डेनाङ अगाडी न कानकी डुख याखी राछ हो?”
होटै येशूये याङ्च काम जाट्च डाङार सीमोन पत्रुसै येशूओ मीहीलाङ खुखुप छानार डेया, “ए प्रभु, ङा लकीङ लोस नुङ्की क्योट्नी, हीजैडेनाङ ङा काट पापी भर्मी हो!”
होचे येशूकी डाङ्च बीट्टीकै साफ्फी चीघारीसार होसको अगाडी खुखुप छानार डेया, “ए कराङ्छ परमेश्वरौ मीजा येशू, नाकुङ ङाखाटा ही काम? ङा बिन्ती जाट्ले ङाकी डुख माय्हानी।”
होखुरीक राहार पावल र सीलास खाटा क्षमा ङेहा र होखुरीककी झ्यालखाना लकीङ बाहीर आल्हार “इसे सहर डासार नुङ्नी” डेम बिन्ती जाटा।