2 “नाखुरीककी थाहा ले, अब नीसयाक न्हुइङ छुट्कारौ चाड राल्हे। होडीक बेला भर्मीयो मीजाकी क्रूसाङ टङ्गडीकीयो लागी घोले।”
देशभक्ट डलुङ सीमोन र येशूकी घोवाक्च यहूदास इस्करीयोट।
चेलाकोखाटा गालीलाङ भेला छान्नाङ येशूये होखुरीककी डेया, “अब भर्मीयो मीजाकी भर्मीकुङ मीहुटाङ जीम्मा याल्हे।
र डेया, “ङै निर्दोष भर्मीकी घोवाकार ढोका याम्ह पाप जाट्नने।” टर होखुरीकै डेया, “कानकी ही खाँचो? इसे नुओ न कुरा हो।”
होसकै होखुरीककी डेया, “डुख भोग्डीकी डेनाङ अघी ङै नाखुरीक खाटा ङुवार छुटकारौ चाडौ इसे भोज ज्याकी बाड्को मीमन जाट्न्या।
होडीक बेला यहूदीकुङ छुटकारौ चाड खेरेप राम्हन्या। होटबाटै लाङ्घा-लाङ्घा लकीङ वास्टै जना भर्मीको चाड राखी डेनाङ अगाडी न लाहा-लाहाकी शुद्ध पार्कीयो लागी यरूशलेमाङ राहा।
छुटकारौ चाड राखी डेनाङ छ याक अघी येशू फेरी बेथानिया लाङ्घाङ राहा। होला लाजरस ङुमन्या। होसकी येशूये सीच लकीङ जीवाटाक्ङन्या।
होसे ठाउँ येशूकी घोवाक्ङ याछ यहूदासकी र थाहा लेया, हीजैडेनाङ येशू लहो चेलाकोखाटा होला नुङ्च जाट्नन्या।
लाहा कुटजाट्न सीकी पर्ले डेयार येशू लहे न डेच कुरा पुरा छान्की याङ्च छान्नन्या।
यहूदीकुङ छुटकारौ चाड खेरेप राम्हन्या। अनी येशू यरूशलेमाङ नुङा।