9 येशूओ अगाडी र पछाडी व्हाच पट्ट न भर्मीकै इट डेचै जय जयकार जाट्की ठाला, “दाउदौ मीजाकी होसन्ना! परमप्रभुओ म्यार्मीनाङ राछ कुडीक आसीसीट ले! पट्ट डेनाङ ढेनाम स्वर्गाङ होसन्ना!”
जब येशू यरूशलेमाङ टाहा, पुरै सहरुङ भर्मीको मार्हाङा र होखुरीकै गीना, “इसको सु हो?”
टर जब मुख्य पुजाहारीको र धर्मगुरुकै होसकै जाट्च अचम्मौ कामको डाङा, र मा-मार्जा जजाकै परमेश्वरौ मन्दिरुङ आर्भाङ “दाउदौ मीजाकी होसन्ना” डेचै च्याक्च सेया, अनी होखुरीक साप्फी मीरीस ख्योहा।
हीजैडेनाङ ङा नाखुरीककी डेले, ‘पर्मप्रभुओ म्यार्मीनाङ राछ कुडीक आसीसीट ले’ फेरी माडेठरसम्म नाखुरीकै ङाकी माडाङ्ले।”
येशू होटै नुङ्चै जाट्नाङ नीस जना मीमीक माडाङ्च भर्मीको इट डेम च्याक्चै होसको न्हुङ-न्हुङ राहा, “ए दाउदौ मीजा, कान मीटाक दया जाट्न यान्ही!”
ङोस्नी, नाखुरीकुङ इम उजाड छान्नने।” ङा नाखुरीककी डेले, “परमप्रभुओ म्यार्मीनाङ राछ ‘धन्यौ ले’ माडेठर नाखुरीकै ङाकी डाङ्की माडीन्ल्हे।”
“सर्वोच्चोवाङ परमेश्वरकी महीमा, र पुथ्वीयाङ होसे भर्मीको खाटा मार्हाङ्नने होखुरीककी शान्ति।”