18 “रामा डेच ठावाङ काट सोर सेया, डाँको डास्न-डास्न राप्च र विलाप जाट्च बाड्को सोर, राहेल लहो मीजाकुङ लागी राप्म ङुच, सान्त्वना यान्हाङ र होचे इन्कार जाटा, हीजैडेनाङ होच्यो मीजाको सीमने।”
टब होसबेला यर्मिया अगमवक्तै डेच वचन पुरा छाना,
होला जम्मा छान्च भर्मीको पट्ट न राप्चै, डुख मन्डीम ङुमन्या। होटै होसकै डेया, “माराप्नी! इसे च मासीमे, टर मीमीक मट्टै झुक्नने।”