57 येशू र होसकुङ चेलाको लामाङ नुङ्चै जाट्नाङ काट भर्मी राहार होसकोकी इट डेया, “ए प्रभु, नाको कुला नुङ्ले, ङा र नाकुङ न्हुङ-न्हुङ राल्हे।”
येशूओ स्वर्ग नुङ्च बेला खेरेप छान्चै राछबाटै होसको यरूशलेमाङ मानुङ्ङ माडास्ले डेम मीमन जाटा।
होटै होखुरीक अर्को लाङ्घा पट्टी व्हा।
पत्रुसै होसकोकी डेया, “प्रभु, ङा हीजै चाहाँ न नाकोकी डुट्की माय्होक्ले र? ङा नाकुङ लागी च सीकी र टयार ले।”