32 पत्रुस र मेन लाफाको मीमीक झुकार लट्ठै छानन्या। टर रीङ्र्हखीङ होखुरीकै होसकुङ महीमा र होसको खाटा टोङ्छ होसे नीस जना भर्मीकोलाक डाङा।
फेरी रान्हाङ र होसकै होखुरीककी मीमीक झ्युक्ङ ङुच डुप्राहा, होखुरीक मीमीक झ्युकार लठ्ठै छान्च बाटै येशूकी ही जवाफ याखी पर्च होखुरीककी हीर माराहा।
अनी बचन भर्मी छानार काल्हौ मीघ्याङ बास जाटा। होसको अनुग्रह र सत्यै न्हेप्च लेया। कानै होसकुङ बाड्को महीमा डाङा, होसे महीमा बोइलकीङ राछ काट मट्टै लेन्जा मीजौ लेया।
“ए बोइ, ङा मीमन जाट्ले, नाकै ङाकी याछ भर्मीको जटी ङा कुला छान्ले होला ङाखाटा न छान्ख्यौ, र ङौ महीमा होखुरीकै डाङ्ख्यौ, कुसे महीमा संसारौ सृष्टि छान्की डेनाङ अगाडी लकीङ न नाकै ङाकी माया जाट्च बाटै याम्हन्या।
कानुङ प्रभु येशू ख्रीष्ट बाड्को महीमा र शक्तियाङ फेरी राल्हे डेच कुरा कानै नाखुरीककी डन्ट्यकठाकुङ भराङ सेटाक्च होइन। कानै लहो मीमीकै न होसकुङ बाड्को महीमा डाङा।
ङौ जाक्च लाफाको, चाँहा चहीँ काल्हाको परमेश्वरौ न मीजाको हो। टर पीहीन ही छान्ने, होसे च कानकी थाहा माले। टर इडीक कुरा वार्ल्हे, जब ख्रीष्ट राल्हे, टब कान र होसको ल्याक्च न छान्ले, हीजैडेनाङ होसको कुङ्च ले, कानै होङ्च न होसकोकी डाङ्ले।