12 होटै नाङ्खान कीम्खी पानाङ बार्ह जना चेलाको राहार होसकोकी डेया, “भीडकी बिदा यान्ही, र होखुरीक नुङार खेरेपुङ लाङ्घाङ बास ङुख्यौ, र ज्याच ठोकको पाख्यौ। हीजैडेनाङ इसे हीर मालेच ठाउँ हो।”
जब येशूये युहन्नौ बारेयाङ सेया, टब होसको डुङ्गाङ काल्हार सुर मालेच ठावाङ नुङा। टर येशू कुला नुङ्ङ न ले डेच कुरा भर्मीकै थाहा डीन्हा र सहरको लकीङ ख्योव्हार मीखुटेइ न व्हाम होसकोकी डुटा।
टर येशूये होसे मास्टोकी हीर जवाफ माय्हा। अनी होसकुङ चेलाकै राहार होसकोकी बिन्ती जाटा, “इसे मास्टोकी बिदा यान्ही, हीजैडेनाङ होसे च्याक्चै कानुङ न्हुङ-न्हुङ राम्हन ले।”
येशूये लहो चेलाकोलाक आर्घार डेया, “इसे भर्मीकोलाक डाङार ङाकी रोम सेया। हीजैडेनाङ इखुरीक ङाखाटा ङुच छीनी सोम याक छाना, इखुरीक खाटा ज्याच ठोक हीर माले। ङाकी इखुरीककी मुलीन्न बीर्न्हकाच मीमन माले, नभा च इखुरीक लामाङ न मुर्छा आछानै।”
टर याङ्च कुरा थाहा डीन्हार वास्टै भर्मीकै होसकोकी डुटा। होसकै होखुरीककी स्वागट जाटा र परमेश्वरौ राज्यौ बारेयाङ सेटाका, होटै छाच लकीङ गेप्की मीमन जाट्चकोलाक गेपाका।
टर येशूये होखुरीककी डेया, “नाखुरीकै न इखुरीककी ज्याकी यान्ही।” होटै होखुरीकै डेया, “कान खाटा बाङा रोटो र नीस डीस्या मट्टै ले। नभा कान नुङार इसे पट्ट न भर्मीकुङ लागी ज्याच ठोक लोकी पर्ले औँला।”
होटै न्हुइङ येशू गालील टाल टरीसार पारी पट्टी नुङा। (होसे टालकी तिबेरियास टाल र डेमन्या।)