54 टर येशूये होच्यौ मीहुट घोवार आर्घा, “ए नानी, सोनी!”
टर जब भीडकी बाहीर छ्युका टब होसको इम भीत्री पर्या, र होसकै होसे मास्टो जजौ मीहुट घोवा अनी होसे जुरुक्क सोवा।
र येशू खेरेप नुङार होच्यो मीहुटाङ घोवार सोटा। होडीक न बेला होसकी जरै डास्की क्योटा र होचे होखुरीककी सेवा जाटा।
येशूये होसे मीमीक माडाङ्च भर्मीयो मीहुट घोवार होसकी लाङ्घीङ बाहीर आल्हा। होसकै लहो मेठोक होच्यौ मीमीकाङ मोल्न्ह याहा र होसे मीटाक मीहुट डार होसकी गीना, “नाकै हीर डाङ्ङन ने?”
टर येशूये होच्यौ मीहुट घोवार होसकी जुरुक सोटा र होसे सोवा।
होटै होसको याइरसौ इमाङ राहा र होसकै पत्रुस, याकुब, युहन्ना र मास्टो जजौ बोइ-मोइ बाहेक अरु सुकीर मेखोल्हा खाटा भीत्री पर्की माय्हा।
होसकुङ कुरा मापट्डीयार होखुरीक रेटा, हीजैडेनाङ मास्टो जजा सीच न हो डेयार होखुरीकै वार्न्हन्या।
होटै होच्यौ प्राण ल्हेसार राहा, होटै जुरुक्क सोवा, र येशूये मास्टो जजाकी हीर ज्याकी याखी डेया।
इसे कुरा डेमभ्याच पछी येशू बाड्को सोरै च्याकार डेया, “ए लाजरस, बाहीर रान्हा!”
परमेश्वर बोये सीच कोलाक जीवाटाकार सेन्र मासीच जीवन याछ लेखा न मीजै र लहे सुकी मीमन जाट्ले, होखुरीककी सेन्र मासीच जीवन याल्हे।
टर पत्रुसै होखुरीक पट्टकी कोठालकीङ बाहीर बीर्न्हका र घुँडा टुसार प्रार्थना जाटा। होटै होचे लास पट्टी ल्हेसार डेया, “टबीटा, सोना!” होचे मीमीक फोवा र पत्रुसकी ङोसा र होसे सोवार ङुवा।
