56 काट नोकरनीये म्हेओ ट्याङ्ठाङ पत्रुसकी ङुम ङुच डाङा र सेम्हजा ङोस्चै डेया, “इसे भर्मी र येशू खाटा न लेया।”
पत्रुस चहीँ बाहीर आर्भाङ ङुम-ङुमन्या। काट नोकर्नी होस लेठाङ राहार डेया, “नाको र गालीलुङ येशूखाटा न लेया होइन र?”
नाबीलाङ येशू बार्ह जना चेलाको खाटा राहा।
टर येशूये डेया, “होसकी डास्न यान्ही! हीजै नाखुरीकै होसकी हक्कारीच? इचे ङौ लागी सेछ काम जाट्नने।
फेरी येशूये होसे भर्मीयो मीमीकाङ मीहुट डा र होचे एकोहोरो खाटा ङोसा। होटै होसे भर्मीये छ्याङ्गै पट्ट ठोक डाङ्की य्होका।
होला आर्भाङ म्हे ढाकार गुप्चै भर्मीको भेला छानार ङुम-ङुमन्या। होटै पत्रुस र राहार होखुरीक खाटा न ङुवा।
टर पत्रुसै इट डेयार इन्कार जाटा, “ए बहीनी, ङा होसकोकी माचीन्डीले।”
पत्रुस भीत्री नुङ्चै जाट्नाङ होसे मास्टो जजै होसकी गीना, “ही नाको र होसे भर्मीयो चेलाको मढ्य काट होइन र?” पत्रुसै डेया, “ङा होइन।”