1 कायाक परमेश्वरौ मन्दिराङ येशूले भर्मीकोलाक शिक्षा याम्हन लेया। होखुरीककी सेछ समाचार सेटाक्न न लेया। होडीक न बेला मुख्य पुजाहारीको, धर्मगुरुको र अगुवाको होसको लेठाङ राहा।
होसबेला येशूये लाहाकी घोकी राछ भर्मीकोलाक डेया, “हीजै नाखुरीक खुसकी घोकी रान्हाङ लेखा ङाकी घोकी टरवार र घोचाको लार राछ? ङा डीनै पीच्छी परमेश्वरौ मन्दिराङ शिक्षा याम्ह ङुनाङ नाखुरीकै ङाकी माघोवा।
होटै होसकोकी इट डेम गीना, “कानकी डेनी, कुसे अधिकारै नाकै इसे काम जाट्नने, नाकोकी इसे अधिकार सुये याहा?”
होस न्हुइङ येशू परमेश्वरौ राज्यौ बारेयाङ सेछ समाचार सेटाक्चै सहर-सहर र लाङ्घा-लाङ्घाङ व्हाकी ठाला। होसको खाटा बार्ह जना चेलाको र लेया।
येशूये होसकी डेया, “ङै पट्टकुङ म्याहासाङ पट्टये सेच जाट्न खुल्ला ठावाङ ङाक्ङने। ङै ङौ शिक्षा पट्ट न यहूदीको भेला छान्च सभाङुच इमकोवाङ र परमेश्वरौ मन्दिराङ याम्हने। ङै सुयेर थाहा माडीन्ह हीर माङाक्ने।
पत्रुस र युहन्ना भर्मीको खाटा ङाक्चै जाट्नाङ पुजाहारीको, परमेश्वरौ मन्दिरुङ सीपाहीकुङ कप्तान र सदुकीको होखुरीक लेठाङ राहा।
होटजाट्न होखुरीकै जनताकोलाक, अगुवा र धर्मगुरु कोलाक भड्कडीया र होखुरीकै स्तिफनसकी घोवार महासभाङ राका।