1 येशू होटै व्हाचै नुङ्नाङ, काट जना डीन्न्हाङ न मीमीक माडाङ्च अन्धा भर्मीकी डाङा।
नीस जना मीमीक माडाङ्च भर्मीको लामौ छेवाङ ङुम-ङुमन्या। अनी होखुरीकै येशू होसे लामलकीङ न नुङ्ङ न ले डेच सेया, टब होखुरीक इट डेम च्याका, “ए प्रभु, दाउदौ मीजा, कान मीटाक दया जाट्न यान्ही!”
येशू होटै नुङ्चै जाट्नाङ नीस जना मीमीक माडाङ्च भर्मीको इट डेम च्याक्चै होसको न्हुङ-न्हुङ राहा, “ए दाउदौ मीजा, कान मीटाक दया जाट्न यान्ही!”
अनी होसकै होच्यो बोइकी गीना, “सेन लकीङ इसकी याङ्च छान्च?” बोये डेया, “जजा लकीङ न याङ्च छान्च हो।
होसे भीडाङ बार्ह वर्षसम्म य्हु जोकार छाम ङुच काट मास्टो लेया। होसकी सुयेर गेपाक्की माय्होक्नन्या।
होला लेच छाचको मढ्याङ काट जना चहीँ अड्टीस वर्ष सम्म पक्षाघात छानार ङुच भर्मी लेया।
होटै न्हुइङ येशूकी ङाप्की डेम होखुरीकै ल्हुङको ढुमा, टर होसको आर्च्युहार मन्दिरलकीङ बाहीर ख्योहार नुङा।
होसकुङ चेलाकै होसकोकी गीना, “गुरु, सुये पाप जाटा? इसे भर्मीये की इच्यो मोइ-बोये, र इसे डीन्न्हाङ न मीमीक माडाङ्च अन्धा डीन्हा?”
लुस्त्रा सहराङ मीखुट्या माक्योस्च काट जना भर्मी ङुमन्या। होसे डीनन्हाङ लकीङ न कुज्या लेया र सेन्र व्हाकी माय्होकन्या।
होलुङ भर्मीकै होच्यौ मीहुटाङ बुल च्योल्होछ डाङार मेखुरीक-मेखुरीक इट डेकी ठाला, “इसे भर्मीये पक्का र भर्मी साट्च छान्की पर्ले। इसे समुद्र लकीङ जीवार च राहा टर इन्साफ जाट्च डैव लकीङ इसे भीस्की माय्होका।”
हीजैडेनाङ होसे भर्मी अचम्मौ काम लकीङ गेप्मन्या होसे भर्मी लङ्गडा छानार ङुच चहीँ चालीस वर्ष डेनाङ वास्टै छान्नन्या।
होचे होला एनीयास डेच काट जना भर्मीकी डुपा। होसे आठ वर्षसम्म पक्षाघातौ रोगै छामो ओछ्यानाङ ठला पर्न ङुमन्या।