15 अनी होसकै याछ शिक्षा सेयार यहूदी अगुवाको अचम्म मन्डीचै डेया, “कानुङ गुरुको खाटा मापाम्हन इसे भर्मी कुटजाट्न इडीक वास्टै वार्छ छाना?”
अनी लोहो इम लेच नासरत सहराङ राहा। होला होसकै भर्मीकोलाक होखुरीकुङ सभा ङुच इमाङ याङ्च शिक्षा याखी ठाला। होखुरीक छक्क पर्चै डेया, “इसकी याङ्च बुद्धि र अचम्मौ काम जाट्च शक्तिको कुटै डुपा?
जब इसे कुरा सेया होखुरीक छक्क पर्या। होटै येशूकी डासार होखुरीक व्हाकी क्योटा।
याङ्च शिक्षा सेयार पट्ट न भर्मीको छक्क पर्या।
होसकुङ बुद्धि र उट्टर याछ डाङार होला लेच पट्ट सेच भर्मीको छक्क पर्नन्या।
पट्ट न भर्मीकै येशूओ प्रशंसा जाटा। होसकै डेच कुरा सेयार होखुरीक छक्क पर्चै मेखुरीक-मेखुरीक न कुरा जाट्चै इट डेया, “होसको च योसेफौ मीजा होइन र?”
यरूशलेमुङ यहूदी अगुवाकै पुजाहारीको खाट-खाट न परमेश्वरौ मन्दिराङ सेवा जाट्च कामाङ सघडीच लेवीकोलाक “नाको सु हो?” डेम युहन्ना लेठाङ गीन्की बीर्न्हका।
चाडाङ यहूदी अगुवाकै होसकोकी पाचै, “येशू कुला ले?” डेम गीन्न न लेया।
टर यहूदी अगुवाको खाटा बीर्हीछ बाटै सुयेर येशूओ कुरा खुल्लमखुल्ला जाट्च आट माजाटा।
सीपाहीकै जवाफ याहा, “होसे भर्मीये ङाक्च लेखा च कानै चाहाँसम्म सुयेर ङाक्च मासेमने।”
पावलै डेच इसे कुरा सेयार फेस्तसै च्याकार डेया, “पावल नाङ बौलडीस्न ने, नुओ वास्टै ज्ञानै नाङ्की बौलाहा खासा!”
जब होखुरीकै पत्रुस र युहन्नौ साहास डाङार होखुरीक अचम्म मन्डीया हीजैडेनाङ होखुरीक मापरेस्च साढारन भर्मीको लेसा र इखुरीक येशू खाटा र ङुमन्या डेम होखुरीकै थाहा डीन्हा।