45 जब होसको गालीलाङ टाराहा, टब होलुङ भर्मीकै होसकोकी स्वागट जाटा, हीजैडेनाङ यरूशलेमाङ छुटकारौ चाड मन्डीकी नुङ्च बेलाङ होसकै जाट्च अचम्मौ कामको होखुरीकै डाङ्ङन्या।
येशूये पाहाक्च बेला होला लेच कुडीक भर्मीकै डेया, “भोग याछ बेलाङ पिलातसै कुडीक जना गालीली कोलाक साटार होखुरीकुङ य्हु भोग याछ पसुकुङ य्हुखाटा मोल्होक्ङ याहा!”।
होटै येशू ल्हेसार रान्हाङ होला लेच भीडै होसकोकी स्वागट जाटा, हीजैडेनाङ होखुरीक पट्टै होसकोकी लेन्न ङुमन्या।
टर होसको यरूशलेमाङ नुङ्ङ न ले डेम सामरीयौ भर्मीकोलाक थाहा छान्च बाटै होसकोकी सुयेर स्वागट माजाटा।
छुटकारौ चाडौ बेला येशू यरूशलेमाङ लेनाङ होला होसकै अचम्मौ चीन्हको जाटा, याङ्च डाङार वास्टै भर्मीकै होसको मीटाक विश्वास जाटा।
कायाक नाबीक होचे येशू लेठाङ राहार इट डेया, “ए गुरुज्यु, कान वार्ल्हे नाको परमेश्वरै बीर्न्हकाच शिक्षक हो। इडीक परमेश्वर नाकोखाटा माले डेनाङ च इसे नाकै जाट्च अचम्मौ चीन्हओ कामको सुयेर जाट्की माय्होक्ले।”
इसे चहीँ यहूदियालकीङ गालीलाङ राहार येशूये जाट्च दोस्रो अचम्मौ चीन्ह लेया।