31 होडीक न बेला चेलाकै येशूकी ज्याच ठोक याछै, “गुरुज्यु, अब हीर ज्याच कुरा ज्यानी” डेयार बिन्ती जाटा।
होखुरीकै बजार नुङ्नाङ भर्मीकै लाहाकी आदर जाट्ख्यो र पट्टये ‘गुरु’ डेयार आर्घाख्यो डेच मीमन जाट्ले।
“टर नाखुरीककी सुयेर ‘गुरु’ माडेख्यो, हीजैडेनाङ नाखुरीकुङ गुरु काट मट्टै ले, अनी नाखुरीक चहीँ पट्ट न डाजेभाइको र डैबहीनीको लेखा न हो।
टब येशूकी घोवाक्की पाच यहूदासै गीना, “गुरुज्यु, ही होसे ङा हो?” होसकै डेया, “नाको लहे न डेमन ले।”
अनी तुरुन्तै यहुडास होसको लेठाङ नुङार “ए गुरु, झोर्ले!” डेयार होसकोकी मीगालाङ चुम्हा।
येशूये होसे म्यार्टुङकी डेच कुरा आर्मीटार पत्रुसै डेया, “गुरुज्यु, ङोस्नी नाकै सराप याछ अन्जीरौ म्यार्टुङ च सीलेसा ट।”
अनी येहुडास सरासर येशू लेठाङ नुङा, “ए गुरुज्यु” डेयार होसकोकी गालाङ चुम्हा।
इसे डाङार पत्रुसै येशूकी डेया, “गुरुज्यु, काल्हा इला लेच सेम्ह छाना। काल्हा इला सोम बास ङुच ठाउँ खासीङ, नाकुङ लागी, मोशौ लागी र एलीयौ लागी।”
येशूये ल्हेसार ङोसा, होखुरीक लाहा न्हुङ-न्हुङ राछै जाट्च डाङार होखुरीककी गीना, “नाखुरीक ही पामन ले?” होखुरीकै होसकोकी डेया, “गुरु, नाको कुला ङुले?”
नथानेलै डेया, “गुरु, नाको च परमेश्वरौ मीजा हो, नाको इस्राएलुङ राजा हो!”
चेलाकै होसकोकी डेया, “ए गुरुज्यु, चाम्चाम खाट्नीङ जा, यहूदी अगुवाकै नाकोकी ल्हुङ ङापार साट्की पामन्या, अनी फेरी नाको होसे ठावाङ न ल्हेसार नुङ्की पामनले?”
कायाक नाबीक होचे येशू लेठाङ राहार इट डेया, “ए गुरुज्यु, कान वार्ल्हे नाको परमेश्वरै बीर्न्हकाच शिक्षक हो। इडीक परमेश्वर नाकोखाटा माले डेनाङ च इसे नाकै जाट्च अचम्मौ चीन्हओ कामको सुयेर जाट्की माय्होक्ले।”
होखुरीकै युहन्ना लेठाङ राहार डेया, “ए गुरुज्यु, यर्दन नदि पारी लेनाङ नाकोखाटा काट जना भर्मी लेया, होसकुङ बारेयाङ नाकै कानकी गबाही याम्हन्या, चाँहा होसकै न बप्तिस्मा याम्हन ले, र पट्ट न भर्मीको होसको लेठाङ टी नुङ्ङन ले।”
टब पट्ट न भर्मीको लाङ्घालकीङ ख्योव्हार येशूकी ङोस्की नुङा।
टर येशूये होखुरीककी डेया, “ङाखाटा ज्याच कुरा ले, होच्यो बारेयाङ नाखुरीककी थाहा माले।”
भर्मीकै टालौ पारी येशूकी डुपार गीना, “ए गुरुज्यु, नाको इला सेन टाराहा?”
होसकुङ चेलाकै होसकोकी गीना, “गुरु, सुये पाप जाटा? इसे भर्मीये की इच्यो मोइ-बोये, र इसे डीन्न्हाङ न मीमीक माडाङ्च अन्धा डीन्हा?”