20 येशूये इडीक डेम भ्याच न्हुइङ होसकै लहो मीहुट र कोखा टान्हाका। प्रभुकी डाङार होसे चेलाको साप्फी मार्हाङा।
होसे मास्टो भर्मीकोलाक बीर्हीम र सेया र मार्हाङ्ङ र सेया। होखुरीक चीहान लकीङ झोसार खेव्हा र होसकुङ चेलाकोलाक ङ्होस्की खेर्न नुङा।
साँच्ची न ङा नाखुरीककी डेले, नाखुरीक राप्ले र सोक जाट्ले, टर संसारुङ भर्मीको चहीँ मार्हाङ्ले। नाखुरीक सोक जाट्ले, टर नाखुरीकुङ सोक आनन्दाङ फेरीस्ले।
होटजाट्न न चाहाँ नाखुरीकै सोक जाट्ले, टर ङा फेरी नाखुरीककी डुप्की रान्हाङ ङाकी डाङार नाखुरीकुङ मीमन आनन्द ये न्हेप्ले। अनी इसे आनन्द चहीँ नाखुरीक लकीङ सुयेर स्याटार आल्खी माय्होक्ले।
टर पनी सीपाहीको मढ्याङ काट जनै चहीँ येशूओ कोखाङ भालै रोप्डीया होटै तुरुन्तै य्हु र डी ख्योहा।
होटबाटै अरु चेलाकै होसकी, “कानै प्रभुकी डाङा” डेयार सेटाका। टर होचे होखुरीककी डेया, “जब सम्म ङा होसकुङ मीहुटाङ ख्वाछ काँटीकुङ डोब माडाङ्ले, काँटीकुङ डोबाङ ङौ औँला माकाले र ङाल्हौ न मीहुटै होसकुङ कोखाङ माछुले टब सम्म ङा विश्वास माजाट्ले।”
टब होसकै थोमाकी लहो मीहुट टान्हाकार डेया, “इला ङोसो, नुओ औँलै ङौ मीहुटकी छुओ र ङौ कोखाङ सुहो! सङ्का माजाटो, टर विश्वास जाटो।”
सुरुलकीङ न लेच, कानै सेच अनी लहौ न मीमीकै डाङ्च अनी सेम्हजा ङोस्च र लहो न मीहुटै छुच जीवन याछ बचनौ बारेयाङ कान नाखुरीककी रीक्ङन ले।