4 येशूकी अब लाहा मीटाक आइपर्न राछ पट्ट न कुराको थाहा लेया। होटबाटै अगाडी नुङार होसकै होसे भर्मीकोलाक गीना, “नाखुरीकै सुकी पामनले?”
होसको कुटजाट्न यरूशलेमाङ नुङ्की पर्ले अगुवाको, मुख्य पुजाहारीको र धर्मगुरुकुङ मीहुटीङ वास्टै कष्ट भोग्डीकी पर्ले, होसकोकी साट्ले टर सोमयाकाङ जीवाम सोले डेच कुरा होसनीक लकीङ येशूये लहो चेलाकोलाक डेकी ठाला।
“नाखुरीककी थाहा ले, अब नीसयाक न्हुइङ छुट्कारौ चाड राल्हे। होडीक बेला भर्मीयो मीजाकी क्रूसाङ टङ्गडीकीयो लागी घोले।”
ज्याचै जाट्नाङ येशूये डेया, “साँच्ची न, ङा नाखुरीककी डेले, नाखुरीक मध्युङ काट जनै ङाकी शत्रुओ मीहुटाङ घोवाक्ले।”
होडीक बेला येशूये चेलाकोलाक डेया, “छीनी नाबीक नाखुरीक पट्टको ङाकी डासार भोग्डीस्ले। हीजैडेनाङ धर्मशास्त्राङ याङ्च रीक्ङ ने, ‘ङा गोठ्लाकी साट्ले, अनी बगालुङ भेडाको पट्ट पट्टी छरपस्ट छान्ले।’
होसकै होखुरीककी डेया, “ङै नाखुरीक खाटा लेनाङ डेच कुराको इसे न हो। ‘ङौ बारेयाङ मोशौ व्यवस्था, अगमवक्ताकुङ कीताब र भजन सङ्गरहाङ रीक्च पट्ट कुराको ओल्खी न पर्ले’ डेम नाखुरीक खाटा ङै डेमन्या।”
अब यहूदीकुङ इसे छुटकारौ चाड अघी संसारलकीङ बिदा छानार बोइ लेठाङ नुङ्च बेला छान्नने डेच कुरा येशूकी थाहा लेया। होसकै संसाराङ लेच लहो चेलाकोलाक सढैँ माया जाट्नन्या, अनी होखुरीककी अन्टीम समय सम्म न माया जाटा।
लाहाकी सुये घोवाक्ङ याखी पामने, होसे कुरा येशूकी थाहा लेया। होटबाटै होसकै डेमन्या, “नाखुरीक पट्ट न शुद्ध माले।”
होखुरीकै डेया, “नासरतुङ येशूकी।” येशूये होखुरीककी डेया, “ङा होसे न हो।” येशूकी घोवाक्ङ याछ यहूदास र होखुरीक खाटा न टोङ्ह ङुमन्या।
फेरी येशूये होखुरीककी गीना, “होइन, नाखुरीकै सुकी पाच?” होखुरीकै फेरी डेया, “नासरतुङ येशूकी।”
अब होसकुङ पट्ट न काम भ्या डेच कुरा येशूये वार्हा अनी धर्मशास्त्राङ रीक्च काट-काट कुरा पुरा अटछानै डेयार होसकै डेया, “ङाकी डी सोन्हा!”
टर नाखुरीकमढ्याङ कुडीक जनै ङाकी विश्वास माजाट्ले।” (हीजैडेनाङ विश्वास माजाट्चको सु-सु छान्ले, अनी लाहाकी ढोका याछ सु छान्ले डेच कुरा येशूकी सुरुलकीङ न थाहा लेया।)
नाकै ङाकी जीवनौ लामको टान्हाका। अनी नाकै ङाकी लहो उपस्थितियाङ आनन्दये गड-गड खास्ले।’
कुटजाट्न ख्रीष्टै शरीराङ डुख भोग्डीया, होटजाट्न न नाखुरीक र होङ्च न कीसीमुङ बीचार लार बलीयो छान्नी, हीजैडेनाङ सुये शरीराङ डुख भोग्डीमे, होचे पाप जाट्की डास्ले।