8 अनी जब होसको राल्हे, टब संसारुङ भर्मीकोलाक पाप, धार्मिकता र परमेश्वरौ न्यायौ बारेयाङ होखुरीक गलट हो डेयार टान्हाक्ङ याल्हे।
टर ङा नाखुरीककी सत्य कुरा डेले, ङा नुङ्की न नाखुरीकुङ लागी सेम्ह छान्ले, हीजैडेनाङ ङा मानुङा डेनाङ सल्लाहकार पवित्र आत्मा नाखुरीक लेठाङ मार्हाले। टर ङा नुङा डेनाङ होसकोकी नाखुरीक लेठाङ बीर्न्हकाले।
ङाकी विश्वास माजाट्की न पाप हो, डेच कुरा पवित्र आत्मै होखुरीककी टान्हाक्ङ याल्हे।
नाखुरीक मढ्याङ सुये ङै पाप जाट्नने डेयार टान्हाक्की य्होक्ले? इडीक ङै सत्य ङाक्ले डेनाङ, हीजै नाखुरीक ङा मीटाक विश्वास माजाट्ले?
जब इसे कुरा सेया, टब बाड्सोको लकीङ सुरु जाटार मामार्जा सम्म काट-काट जाट्चै होटै व्हा। अन्टीमाङ येशू र होसे मास्टो मट्टै छाना।
पत्रुसौ इसे कुरा सेयार भर्मीकुङ मीमन छीया-छीया छाना। होटै पत्रुस र अरु प्रेरितकोलाक होखुरीकै गीना, “ए भाइको, अब कानै ही जाट्की?”
होसकै पट्ट न भर्मीकुङ न्याय जाट्ले र पापीकोलाक होखुरीकै जाट्च पट्ट न खालुङ मास्च कामकुङ लागी र होसकुङ विरुधाङ ङाक्च पट्ट न मास्च कुराकुङ लागी होसकै दण्ड याल्हे।”