20 अनी कुडीक जनै डेया, “होसकी भूत लक्डीस्ने! होसे च बौलाहा हो। नाखुरीक होच्यौ कुरा हीजै सेले?”
चेलै लहो गुरु ल्याक्च छान्नाङ सन्टोक मन्डीख्यो, होटजाट्न न नोकरै र लहो मालीक ल्याक्च छान्नाङ सन्टोक मन्डीख्यो। इडीक होखुरीकै इमुङ मालीककी न भूतौ राजा बालजीबुल डेले डेनाङ, होच्यो जाहानकोलाक झन कुडीक मासेछ डेले औँला?
“हीजैडेनाङ बप्तिस्मा याछ युहन्ना अरु भर्मीकै लेखा जाप माजाप ज्याच ठोक माज्यामन र मागामन राहा, अनी होखुरीकै आसकोकी भूत लक्डीस्नने डेले।
टर फरीसीकै डेया, “भूतकुङ मालीकौ सहायटा लकीङ इचे भूत छ्युक्ले।”
जब येशूओ जहानकै इसे कुरा सेया टब होसकोकी आल्खी डेयार होखुरीक येशू लेठाङ नुङा। हीजैडेनाङ होखुरीकै होसकुङ मीमन ठेगानाङ माले डेयार डेमन्या।
भीडाङ लेच भर्मीकै येशूकी डेया, “नाङ्की भूत लक्डीस्ने! सुये नाङ्की साट्की पामने र?”
यहूदी अगुवाकै डेया, “अब कानकी पक्का थाहा छाना, नाङ्की भूत लक्डीस्च न हो। अब्राहाम सीया, अगमवक्ताको र सीया, टर नाङ डेले, ‘ङौ शिक्षा मन्डीचको सेन्र सीकी मापर्ले।’
पावलै डेच इसे कुरा सेयार फेस्तसै च्याकार डेया, “पावल नाङ बौलडीस्न ने, नुओ वास्टै ज्ञानै नाङ्की बौलाहा खासा!”