11 होसे गेप्च भर्मी पत्रुस र युहन्नौ मीहुट घोवार व्हाच डाङार पट्ट न भर्मीको अचम्म मन्डीचै सोलोमन डेच दलानाङ खेर्न राहा।
येशूये पत्रुस र युहन्नाकी इट डेयार बीर्न्हका, “नुङार काल्हौ लागी छुटकारौ चाडौ भोज टयार जाट्नी।”
होडीक बेला दुष्ट आत्मा लक्डीसार गेप्च भर्मीये येशूकी बिन्ती जाटा, “हजुर, ङाकी र नाको खाटा आल्न्ही।” टर येशूये होसकी इट डेया,
येशू परमेश्वरौ मन्दिरुङ सोलोमन डेच दलानाङ व्हाम ङुम्या।
याङ्च हल्ला सेयार भर्मीको राहा र होला बाड्को भीड भेला छाना। होसे भर्मीको छक्क पर्या, हीजैडेनाङ मेखुरीकुङ भासाकोवाङ ङाक्च होखुरीकै सेया।
अनी पत्रुसै होखुरीककी ङोसार डेया, “ए इस्राएलुङ भर्मीको, इसे कुराङ नाखुरीक हीजै अचम्म मन्डीचै ङोस्च? ही कानै लहो शक्ति र भक्टीये इसकी व्हाकी य्होक्च खास्च हो र?
अनी होचे पत्रुस र युहन्नाकी परमेश्वरौ मन्दिर भीत्री नुङ्चै जाट्च डाङार होखुरीक खाटा भीख ङेहा।
युहन्ना र पत्रुसै होसे लङ्गडाकी सेम्ह ङोसार पत्रुसै डेया, “कान पट्टी ङोसो!”
प्रेरितको लकीङ अचम्मौ कामको र चीन्हको भर्मीकुङ मीघ्याङ वास्टै छान्की ठाला। अनी विश्वास जाट्च पट्ट न परमेश्वरौ मन्दिरौ सोलोमनौ दलानाङ घरी न घरी भेला छानन्या।