32 El dixo-le: «Ide.» Eilhes salírun i fúrun-se a meter ne ls cochinos. La bezeira anteira atirou-se cun fuorça por ũas faias pa l mar i afogou-se n’auga.
Ls guardadores de ls cochinos scapórun-se i, mal apenas chegórun a la cidade, cuntórun l que se habie passado i tamien subre ls que tenien ls demonhos andrento.
El alhá ls deixou ir. Anton, ls spritos malinos, mal apenas salírun, lhougo se metírun ne ls cochinos. Ls cochinos, arrimado a uns dous mil, çfaiórun-se cun to la fuorça por ũa faia pa l mar i afogórun-se ne l mar.