22 Mas Jasus dixo-le: «Sigue-me i deixa que ls muortos antérren ls muortos deilhes.»
Apuis, outro que era deciplo del dixo-le: «Senhor, deixa-me ir purmeiro a anterrar a miu pai.»
Apuis de haber salido deilhi, Jasus biu un home, que le chamában Mateus, sentado nun talho a recebir la décima i dixo-le: «Ben cumigo.» I el alhebantou-se i fui-se cun el.
Quando iba a passar, biu a Lebi, filho de Alfeu, sentado adonde recebien ls ampuostos, i dixo-le: «Ben cumigo.» El alhebantou-se i fui-se atrás del.
puis este miu filho staba muorto i tornou a bibir, habie-se perdido i tornou-se a achar.” I ampeçórun a quedar mui cuntentos.
Mas era perciso que quedáramos cuntentos i fazíramos ũa fiesta, porque tou armano staba muorto i tornou a bibir, habie-se perdido i achou-se.”»
I dixo-le a outro: «Ben cumigo.» Mas el pediu-le: «Senhor, deixa-me ir purmeiro a anterrar a miu pai.»
Jasus dixo-le: «Deixa que ls muortos antérren ls sous muortos; tu, bai i anúncia l reino de Dius.»
A soutordie treminou a ir pa la Galileia. Ancuntrou a Felipe i dixo-le: «Ben cumigo.»
El dixo-le estas cousas para andicar cun que muorte Pedro habie de glorficar a Dius. Lhougo a seguir, dixo-le: «Ben cumigo.»
Jasus dixo-le: «Se you quiero que el quede até que you benga, que te amporta a ti? Tu ben cumigo.»