40 Fui-se, apuis, a tener culs deciplos i acha-los a drumir; i dixo-le a Pedro: «Nien sequiera ũa hora fustes capazes de quedar a belar cumigo?
Cumo l moço tardaba muito, ampeçórun-se a ambelesar i drumírun-se todas.
I Pedro respundiu-le: «Nien que tenga de me morrer cuntigo, nunca te negarei.» Ls outros deciplos dezírun todos la mesma cousa.
Apuis dixo-le: «La mie alma stá triste cumo la muorte; deixai-bos quedar eiqui i quedai spiertos cumigo.»
Belai i rezai, para que nun éntredes an tentacion: l sprito stá purparado, mas l cuorpo ye fraco.»
I bolbiu outra beç i achou-los a drumir dũa maneira que tenien ls uolhos carregados de sonheira.
Adepuis, bieno a tener cun eilhes, achou-los a drumir i dixo-le a Pedro: «Simon, stás a drumir? Nien ũa hora fuste capaç de quedar a belar?
Quando se alhebantou, apuis de haber rezado, fui-se a tener culs sous deciplos i achou-los a drumir. Cun tristeza
Pedro i ls que stában cun el tenien ũa sonheira mui grande. Quando spertórun bírun la glória del i daqueilhes dous homes que stában cun el.