41 Apuis dezirá-le tamien als que stan a la mano squierda: “Ide-bos ambora d’an pie de mi, malditos, pa l fuogo eiterno, que stá purparado pa l Diabro i pa ls anjos del.
Se la tue mano ou l tou pie dan scándalo, corta-lo i atira cun el para bien loinge de ti: ye melhor para ti que entres na bida coto ou manco do que seias botado al fuogo eiterno tenendo las dues manos i ls dous pies.
El tenerá na sue mano ũa pala de lhimpar i lhimpará las sues eiras i arrecadará l sou trigo ne l celeiro, mas queimará la palha nun fuogo que naide ye capaç de apagar.»
Mas you digo-bos: Quien renhir cul armano del, será réu an tribunal; quien le chamar a sou armano “stúpido”, será réu ne l cunceilho; quien le chamar a sou armano “boubo”, será réu nas perfundas de ls einfiernos.
Anton, boziou-le, dezindo: “Pai Abraan, ten mezericórdia de mi i manda a Lházaro cula puntica de l dedo molhado n’auga para me refrescar la lhéngua, porque stou mi atermentado neste fuogo.”
Bós teneis al diabro por pai i quereis fazer l que le agrada al buosso pai. El fui un creminal matador zde siempre i nunca stubo cula berdade, porque nel nun hai berdade. Quando diç mintiras, fala de l que ye del, porque ye mintiroso i ye l pai de la mintira.