33 I toda aqueilha giente quedaba admirada cula doutrina del.
Mal apenas oubírun, quedórun admirados i, salindo d’an pie del, fúrun-se ambora.
Jasus dixo-le, anton: «L que ye de César, dai-se-lo a César i a Dius l que ye de Dius.» I quedórun mui admirados cun el.
Quando chegou l sábado, ampeçou a ansinar na sinagoga. Muitos que stában a oubir quedában mui admirados, dezindo: «De adonde le benírun estas cousas todas i que sabedorie ye esta que le dórun? Cumo tan grandes marabilhas son feitas pulas manos del?
Quien lo oubie quedaba admirado cula sue anteligença i culas sues repuostas.
I todo mundo le falaba bien i s’admiraba culas palabras graciosas que salien de la sue boca i dezien: «Nun ye este l filho de Jesé?.»
Ls guardas respundírun-le: «Nunca se oubiu un home a falar daqueilha maneira.»