6 Mal oubírun estas palabras, ls deciplos quedórun grimados i atirórun-se cula cara acontra la tierra.
Anton, inda staba el a falar, ũa nubre relhuziente asselumbrou-los i saliu ũa boç de andrento la nubre que dezie: «Este ye l miu filho mui amado, a quien you quiero muito. Scuitai l que el diç.»
Jasus achegou-se an pie deilhes i abanou-los dezindo: «Alhebantai-bos i nun téngades miedo.»