«Ai de ti, Corazin! Ai de ti, Betsaida! Porque se an Tiro i an Sidónia fúran feitos ls milagres que fúrun feitos an bós, yá dies ha que haberien feito peniténcia cun saco i cinza.
Cuitadica de ti, Corazin, cuitadica de ti, Betsaida! Porque se an Tiro i an Sidónia se fazíssen las marabilhas que an bós fúrun feitas, yá dies ha que se haberien arrependido, sentadas anriba de saco i de cinza.
Quando ls apóstelos bolbírun, cuntórun-le todo l que habien feito. Anton, agarrando-los d’aparte, fui-se cun eilhes para ũa cidade que le chamában Betsaida.