38 Quando chegórun a la casa de l xefe de la sinagoga, bei un grande rebolhiço i giente a chorar i a gritar muito.
dezindo: “Toquemos fraita para bós i nun beilestes; cantemos cousas tristes i nun chorestes.”
Anquanto le staba a dezir estas cousas a eilhes, achegou-se un xefe i botou-se por tierra, dezindo-le: «La mie filha morriu-se agorica mesmo; mas ben i pon la tue mano porriba deilha i tornará a bibir.»
Ende, chegou un de ls xefes de la sinagoga, que le chamában Jairo, i mal apenas l biu botou-se als pies del
Antrou para andrento i dixo-le: «Porque bos apoquentais i chorais? La menina nun se morriu, stá a drumir.»