L que fui sembrado ne l meio de gatunhas, esse ye l que oube la palabra, mas ls cuidados deste mundo i la ganáncia de riquezas abáfan la palabra que, assi, nun puode granar.
Anton, Judas, que l habie antregado, al ber que fura cundanado, lhebado pul arrependimiento, dou-le outra beç ls trinta denheiros als xefes de ls saçardotes i als ancianos,
Adepuis, Jasus mirou par’el, gustou-le i dixo-le: «Solo te falta ũa cousa: Bai, bende todo l que tenes, dá-se-lo als probes i tenerás un tesouro ne cielo. Apuis, ben cumigo.»
porque Harodes tenie-le miedo a Juan, puis sabie que era un home justo i santo, i defendie-lo; apuis de lo oubir quedaba cheno de miedo, mas assi i todo gustaba muito de l oubir.