28 Ũa beç, arrimado a uito dies apuis destas palabras, agarrou cun el d’aparte a Pedro, a Juan i a Tiago i chubiu-se a un cabeço para rezar.
I apuis de haber mandado las pessonas ambora, chubiu el solico a un cabeço para rezar. Quando se fizo de nuite staba eilhi el solico.
Al ber ls juntouros de giente, chubiu al monte. Mal apenas se sentou, ls sous deciplos achegórun-se para an pie del.
Lhougo a la purmanhana cedico, inda cun de nuite, alhebantou-se i fui-se para un sítio sien un germo i eilhi quedou a rezar.
Apuis de ls haber mandado ambora, fui-se para un cabeço a rezar.
Un die, apuis de haber batizado to la giente, de Jasus tamien se haber batizado i quando staba a rezar, abriu-se l cielo
Mas el apartaba-se pa ls zertos i rezaba.
Ũa beç, naqueilhes dies, chubiu-se a un cabeço a rezar i passou to la nuite a rezar a Dius.
Antrando na casa, nun deixou antrar a mais naide, a nun ser a Pedro, a Juan i a Tiago, al pai i a la mai de la rapazica.
Ũa beç, staba el solo a rezar i stában cun el ls sous deciplos. Anton, preguntou-le, dezindo: «Quien dízen las pessonas que you sou?»
Jasus chubiu-se a un cabeço i sentou-se alhá culs sous deciplos.