29 Anton cuntou-le ũa parábola: «Mirai la figueira i todas las outras arbles:
Bendo ũa figueira acerca l camino, fui-se alhá mas nun achou mais nada a nun ser fuolhas i dixo-le a eilha: «Que nunca mais de ti torne a nacer fruito.» I mal apenas acabou de falar, la figueira secou-se.
Quando estas cousas se ampeçáren a dar, mirai parriba i alhebantai las buossas cabeças, porque la buossa salbaçon stá acerca.»
apuis de habéren arrebentado, bós mesmos sabeis que l berano yá ben acerca.