27 แกแย เนอเตเพร แด๊เฮอ ลู เน๊อ, “เน มุย เน๊อ อูเป?” เร๊อ อา เฮ๊ฉื่อ ลู เน๊อ, “คูยาโคบ.”
โทเร๊อ แกแย เนอเตเพร เฮ๊ ลู เน๊อ, “เหมาะลี บูเฮ๊อปลวา จว๊าแก มอ แว.” หม่าแน๊เรอ เพยาโคบ เฮ๊ฉื่อคยา ลู เน๊อ, “เน เก่ เด๊อะบุ๊ยเด๊อะเตอเรอ แว โต่ เฮ๊หม่า, แว ปลวาจว๊าแจ่ เน โต่.”
เร๊อ แกแย เนอเตเพร เฮ๊ ลู เน๊อ, “เนมุย เน๊อ คูยาโคบ หม่า ปา โต่ เฮ๊อ, เน เก่ มุยติ เฮ๊อ เน๊อ คูอิสราเอล ปา, เมเตเฮ๊เร๊อ เน วื๊อฉื่อ เน๊อ จอแปแหร่ดุ เน๊อ แกแยเห่ขุพู๊ เร๊อ เน เป่ เฮ๊อ.”
เร๊อ จอแปแหร่ดุ เฮ๊ ลู เน๊อ, “กู๊แหน่เออ, เนมุย เน๊อ ยาโคบ ว๊า, หม่าแน๊เรอ ฮู๊ แว เฮ๊ โทเฮ๊อ เน เนอ, อู เก่ เอ๊ ปา เนมุย เน๊อ ยาโคบ โต่ เฮ๊อ. อู เก่ เอ๊ เนมุย เน๊อ อิสราเอล ปา.” เร๊อ อา โป๊แก ลูมุย เน๊อ เพอิสราเอล.