6 โหมะเรเบคาห์ เฮ๊ อาพู๊ คูยาโคบ เน๊อ, “แว หนิโฮ เนเพ เฮ๊ เนแหม่ คูเอซาว เน๊อ,
เพอิสอัค ย๊อ เอ่ น๊อเกอ อาพู๊ คูเอซาว อาเตมีเตแหม่ หย่า อาขว่าอาคยา, อา โม เกอเร๊อ ลู, หม่าแน๊เรอ เด๊อ โหมะเรเบคาห์ ติเร๊อ อา โม เกอเร๊อติ คูยาโคบ.
เบ๊อะ เพอิสอัค เฮ๊เบ่ เน๊อ คูเอซาว เบ๊อะเนอ, โหมะเรเบคาห์ หนิโฮจว๊า. เร๊อ เบ๊อะ คูเอซาว เถ่จว๊าลือ เค๊เฮ๊อ เตมี เด๊อ อา เก่ พย๊ากา เด๊อ หี่ เบ๊อะเนอ,
‘จว๊าเค๊กา เป่ แว เตมีหย่า เร๊อ โพเอ่ โซโร หวี่แร๋ เป่ แว นี๊, เร๊อ แว เก่ เอ่ อา ปา. เร๊อ เบ๊อะ แว เซอ แต่ล๋ายโต่ เออ, แว เก่ เด๊อะ เน จอแปแหร่ ตูจูเพร อาเด๊อะบุ๊ยเด๊อะเตอเรอ ปา.’