21 เพอิสอัค เฮ๊ คูยาโคบ เน๊อ, “พู๊คู, แด่ทูซิปล่อเร๊อ แฮผื่อ แม๊ เด๊อ แวโอ่ เออ, แว เก่ พือแม๊แม๊ เน, เน หม่า แวพู๊ คูเอซาว หม่าเฮ๊อ แอ, หม่า อาหม่า โต่ แอ เนอ.”
ซ๊าซื๊อ แฮผื่อ แลแค ซีเหน่ เร๊อ จอแปแหร่ ตื๊อหม่า อา ซ๊าซื๊อ แฮผื่อเกอ อาเหน่ เร๊อ ซี แพ๊. เพรเมเตซื๊อ ซี๋, ซู๊ปลีแก แลแค ซี กู๊ขุเนอ. แกแย ซิปล่อ โอ่เอ๊ ซี๋, เมโพ๊เมแปละ แลแค ซี ซิปล่อเนอ.
แวเพ เก่ พือแม๊ แว ปา เร๊อ อา เก่ซิเง เน๊อ แว แลโฮ ลู เฮ๊หม่า, เด๊อแวเก่พย๊าหนิ เบ่เกอ เตเด๊อะบุ๊ยเด๊อะเตอเรอ อาเงเนอ แว เก่ พย๊าหนิแก เตอิชอมู๊แหม่ ปาเจ๊อ กอ, โหม๋.”
เร๊อ คูยาโคบ แฮผื่อ เน๊อ อาเพ, เพอิสอัค เด๊อ อา พือแม๊ ลู เออเตเพร เร๊อ อา เฮ๊ เน๊อ, “อา ตาลา เร๊อ คูยาโคบ อาตาลา, อาจู๊แก เร๊อ คูเอซาว อาจู๊แก.”