52 เบ๊อะ เพอับราฮัม อาหลู่เล๊ หนิโฮ เหย่ซี เฮ๊ ฮู๊เออ เบ๊อะเนอ, อา แด๊งืองอแล เด๊อ เห่ขุ เร๊อ อา จ๊อเบแถ่ จอแปแหร่ ตูจูเพร.
จอแปแหร่ ตูจูเพร ย๊อ ซูแฮ โตตื๋อ เป่เจ๊อ แวเด๊อ แวแบ่เจ่ อากลุยอาแล โอ่ อาขว่าอาคยา, แว แฮแม๊เถอะ เป่ ลู อาพู๊เพรคู อาเม, เร๊อ แว แด๊งือแล จ๊อเบแถ่ หนิ จอแปแหร่ ตูจูเพร. แวถู่เซ๊แถ่ หนิ จอแปแหร่ ตูจูเพร หม่า เฮ๊อ แวแบ่เจ่ เพอับราฮัม อาจอแปแหร่ดุ เออ.
อา เฮ๊ โท ลู ฮู๊เนอเร๊อ เพรคู เออเนอ เตเพร แด๊งือแล จ๊อเบแถ่ จอแปแหร่ ตูจูเพร.
เร๊อ เหย่ซี โน เด๊อ อาหี่กู เร๊อ โนแม๊เถอะ เป๊เจ่เออ โอ่เต่อเร๊อ อาโหมะ มารีย์. เหย่ซี แด๊งือแล จ๊อบู่จ๊อเบแถ่ ลู. โทเร๊อ อา พย๊าเถ่ เท เร๊อ เตโนมื๊อ เด๊อ อู เอ๊ เน๊อ แหว่ขื่อแซ๊ เร๊อ มู๊หร่า เด๊อ อางูดุงูชอ เออเต๊เห่ เร๊อ อา เด๊อะ เน๊อ เป๊เจ่ เชหยู่.
เนอเล๊, เหมาะเรเบคาห์ โอ่ เด๊อ เนช๊า เนอ, เอ๊หนิ ลู เร๊อ กา มอ, ฮู๊ จอแปแหร่ ตูจูเพร ยูแกล๊ยูโกล โทเฮ๊อ เนอ, นอทวาแถ่ดื่อ มอ เน๊อ เนแบ่เจ่ อาพู๊เพรคู อาเม เนอนี๊.”