16 โทเร๊อ อา เตเน, “แว ซิหยื่อ โอ่ป่อแม๊เถอะ หนิ แวพู๊ เซอ โต่,” เร๊อ อา เถ่จว๊า โอ่ตาพายาแก เน๊อ อาพู๊ อายา อาเปล่ เนอเย เจ๊อ เร๊อ อา จว๊าโอ่แน โหง่เซอโหง่โอ่ เบ๊อะเนอ.
ฮู๊เนอเรอ อา ก๊อถ่อกา คยาแซ๊ เด๊อ อาเพ โอ่. “เบ๊อะอาเพ แม๊เถอะจว๊าจู พู๊เพรคู โอ่ เด๊อ อายา กา เบ๊อะเนอ, อา ซิยอเกอ แหน่เจ๊อ ลู เร๊อ อา แกล่จว๊า แพ๊โนมื๊อฉื่อ เกอเร๊อ อาพู๊.
อา เก่ ครวากาเกอ เน๊อ แว โต่ เฮ๊เร๊อ แว จว๊ากาโต แจ่ แวเพ ฮู๊เต? แว ซิหยื่อ แม๊เถอะ ปา เจ๊อ แหน่ แวเพ ข่าเบ่ เตซิปล่อกู่ซิปล่อแก เนอ ตีกี๋ เจ๊อ โต่ เฮ๊อ.”
โทเร๊อ คูยาโคบ โนมื๊อ เหมาะราเชล เร๊อ อา โหง่เซอโหง่โอ่เจ๊อ.
คูเอซาว เฮ๊ โป่ อาเพ เน๊อ, “เก๋อ เพ, เตเด๊อะบุ๊ยเด๊อะเตอเรอ เด๊อ แวเง เต๊อเจ่อ ฮู๊แพ๊เนอ อา โอ่ ปาเจ๊อแน โต่ แอ? เก๋อ เพ, เด๊อะบุ๊ยเด๊อะเตอเรอ แว, เด๊อะบุ๊ยเด๊อะเตอเรอ เกอเหร่อ แว นี๋,” อา เฮ๊ เร๊อ อา โหง่ เอ๊โทเอ๊โม เจ๊อ.
เบ๊อะ เทอ เด๊อ เทอโอพ๊ากู ลอ เฮ๊อ เบ๊อะเนอ, อา จว๊าแด่โอ่แก อาพู๊คูเออ เด๊อ แจ๊โจ่ โต๊โจ่ อาเล.