20 เออโตโพ๊ เร๊อ คุ๊ย เฮ๊ตา อาโคเจ่ เต๊เห่ เร๊อ เหย่ซี เอ๊หนิ คูอับราม เน๊อ อาเม โทเร๊อ อา นอ โต่หนิ ลอ ล๋อ อาเตดุแหย่แถ่เซ อาตาหมื่อตาเต เต๊เห่ เร๊อ อา นอเถ่จว๊าแก เหย่ซี.
เน จว๊าเฮ๊ โต่ แวเน๊อ ‘เหย่ หม่า แวโป่เพรเหมาะ แพ๊,’ เร๊อ เน จว๊าปลวาพย๊า โต่ แว เน๊อ ลู เมเต? เออเล๊ เนเม, เอ๊กา แก มอ เร๊อ เถ่จว๊าแก แลแค.”
ฮู๊เนอเร๊อ, คูอับราม เอ๊ เกอเร๊อ อาเม เน๊อ อาพู๊ดุ คูโลท เร๊อ อา พย๊าหนิ ลอ อาเตดุแหย่แถ่เซ ตาหมื่อตาเต เต๊เห่ เร๊อ อา โอ่ เบ๊อะ อียิปต์เก่ เนอ เร๊อ อา กาโน คยาแซ๊ เด๊อ คานาอันเก่ เบ๊แล ตากยา.