رومیأن 7:4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

⁴ هین واسی، ای می برارون، شمرام بواسطه ی مسیحِ تن شریعتِ واسی بمردین تا یگ نفر دیگرِ هما وصلت بوکونین، یعنی اونِ همرا کی بمردئان اجی زینده وابو، تا خُدا واسی ثمر باریم.

Gilaki New Testament

⁴ می برأر و خأخورأن، مسیح جیسم وأسی، شومأنم دینی حوکمأن رِه بٚمٚردیدی، کی بتأنید اینفر دِه شین بیبید، اونی کی جٚه مورده‌یأن ویریزأنه بوبوسته. هنٚ وأسی، تأنیم خودا رِه خورومٚ مأصول بأوریم.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

⁴ اَنه واسی، ای می براران، شُمانم بواسطه ی مسیحِ تن شریعتِ واسی بمردید تا اینفر دیگرِ اَمرا وَصلت بُکونید، یعنی اونِ اَمرا کی مُرده ئانِ جا زنده بُبوست، تا خُدا ره ثمر باوریم.

رومیأن 7:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 26:26

هیطو که خورده دبُون، عیسی نونِ ویته و شکرگزاری بوده پس تیکه بوده و شاگردؤن هَدأ و بفرماسّه: «هگیرین، بوخورین؛ ایی می تنِ!»

مَرقُس 4:20

اما او دنه أن که خوروم زمین میئن بکاشته بوبوئن، خدا کلامِ ایشتوئنن، اونه قبول کؤنَن و سی، شصت و حتی صد برابر، بار‌ أبئنن.»

یوحنا 15:8

می پئرِ جلال اینه میئنِ که شمه خیلی بار بأرین؛ و ایطوری ثابت بنه که می شاگرد بنین.

یوحنا 3:29

عروس دامادِ شِه، امّا داماد ریفق که ایسنه و اونه گوش دِئنه، دامادِ صدا أیشتؤسنای خیلی شادی کؤئنه. می شادی هم الؤن، هیطوری کاملَ بنه.

یوحنا 6:51

مو ایسّم او نونی که زندگی هدِئنه و آسمؤنای جیر بوُمه. هر کس ایی نونِ بخوری، تا ابد زنده مؤنه. او نونی که مو دونیا زندگی بِه بخشنَم، می تن ایسّه.»

رومیأن 6:11

پس شمرام خا شمره گناه به بمرده بودونین، ولی عیسی مسیح مئن خُدا واسی، زینده.

رومیأن 6:14

چونکی گنا شیمئه سر حکم نوکوئنه، چره کی شریعت جیر نیساین، بلکی فیض جیر ایساین.

رومیأن 6:2

هرگی! اَمه کی گنا به بمردیم، چوطو تینیم هنده اونِ مئن زیندگی بوکونیم؟

رومیأن 6:22

اما ایسه کی شمه گناه یاجی آزادابوین و خُدا نوکرون بوبوین؛ اون ثمره شیمئبه تقدیس بؤن ایسه کی سرآخر ابدی زندگیه رسنه.

رومیأن 7:3

پس اگه او موقع کی اونِ مرد زندهَ، یکته ده مرداکِ همرا ببی، زیناکاره. امّا اگه اونِ مردای بمیره، ای شریعت اجی آزاده، وا گه یکته ده مرداک همرا وصلت بوکونه، زیناکار نئه.

رومیأن 7:6

امّا ایسه امه شریعت اجی آزادابؤیم و او چی واسئه کی اونِ گیرفتار بیم بمردیم، تا روح القدس همأ یکته تازه راه مئن خدمت بوکونیم، نه قدیم راه، کی یکته بنویشته ویشتر نئه.

رومیأن 8:2

چون شریعتی که زیندگی روحه، مسیح عیسی مئن، شمره گُناه شریعت و مرگ اجی آزادَ گوده؛

اوّل قرنتیان 10:16

مگر او برکتِ جام که اونه وسه شکر کوئنیم، مسیح خونِ میئن شریک بوئن نیه؟ مگه او نونی که پاره کوئنیم، مسیحِ تن میئن شریک بوئن نیه؟

دوم قرنتیان 11:2

چونکی مو شیمئه سر غیرت دانم و ای غیرت خدا یاجی ایسه، چونکی مو شمره یکته مرد هما یعنی مسیح نومزد بودم، تا یکته پاک باکره مورسون شمره اون دست بسپارم.

غلاطیأن 3:13

مسیح أمئه جا سر لعنت بوبؤ و ایطؤری أمره شریعت لعنت جیر أجی آزادأگوده، چونکی تؤرات مئن بنویشته بوبؤ که «هرکی دار بزئه ببون ملعونه.»

غلاطیأن 5:18

ولی اگر خدا روح همأ هیدایت ببین، د شریعت جیر نیسأین.

افسسیان 2:15

رسم و رسومه کی شریعت احکوم مئن دبو باطیلاگوده، تا خوشه مئن عوض او دوته، یکته تازه آدم چاکونه، تا صلح و سلامتی برقرار بوکونه

فیلیپیان 1:11

صالحی ثمره اجی پور ببین کی بواسیطه عیسی مسیح، خدا جلال و ستایش گودنه رسنه.

فیلیپیان 4:17

نه ای کی پیشکش دومبال دبوم، بلکی یکته ثمر دومبال درم کی شیمئه اعتباره خدای ورجه زیاداکونه.

کولسیان 1:10

تا شیمئه کردکار خداوند لایق ببون، و بوتؤنین اونه کامیلا خوشحالأکونین: هرته خؤرم کار مئن ثمر بأرین و خدا شناختن مئن رشد بوکونین

کولسیان 1:22

ایسه او بواسیطه خوشه مرگ، خو جسمؤنی تن مئن شمره أشتی بدأ، تا شمره مقدس و بی عیب و بیدون هیچ سرکوفتی، خدا حضور بأره،

کولسیان 1:6

او انجیل کی شمره برسئه، هوطؤ کی سرتاسر دونیا مئنم برسئه، ثمر أبئنه و زیادابنه، هوطؤ کی شیمئه مئن نی، او روز أجی کی اونه بشتؤسین و خدای فیضه حقیقت مئن بفأمسین، عمل بوده.

کولسیان 2:14

و او قرضؤن سنده کی بواسیطه قوانین أمئه ضید بنویشته بوبؤ باطیلأگوده و از بین ببرده، و صلیب سر میخکوبأگوده.

کولسیان 2:20

أگه شمه مسیح همرأ نسبت به ای دونیای اصول بمردین، چره اوشؤن مورسؤن کی بخألئه حلئه ای دونیا شی ایسن، اون قانونؤنه عمل کؤنین، او قانونؤن کی گونه:

عبرأنیأن 10:10

أمه بواسیطه عیسی مسیح تن قوربؤنی گودن، یک دفأ همیشک وأسی، اون ئبه وقف بوبؤیم.

۱پطرس 2:24

مسیح خودش أمئه گونائانه خو تن مئن صلیب سر کولأگیته، تا أمه گونای ئبه بمیریم و صالحی به زیندگی بوکونیم. اون جیجائان همرأ شفا بیتین.

موکأشفه 19:7

بأین شادی بوکونیم و خوشحال ببیم و اونه جلال بدیم، چونکه او برّه عروسی زمت برسئه، و اون عروس، خوشه حاضیرأگوده،

موکأشفه 21:9

بأزین یکته از او هفت ته فریشته که هفت ته پیاله پور از هفت ته آخرته بلا دأشتن، بمأ مأ بوته: «بیه! مو عروسه، یعنی برّه زنه، تأ نشؤن دئنم.»