موکأشفه 16:10 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹⁰ پنجمی فریشته خوشه پیالهَ او وحشی جؤنور تخت سر فوده و اون پادشاهی مملیکته ظلمات بیته. آدمؤن بسکی درد دأشتن، خوشؤن زبؤنه گازأگیتن.

Gilaki New Testament

¹⁰ پنجومی فٚرٚشته خو پیأله‌یَ فوکوده او وحشٚ تختٚ رو، جوری کی اونی تأج و تخت بوشؤ تأریکی جیر، و اونی بألأخأیأن دردٚ شیدّت جَا، خوشأنٚ لبأنَ گأز گیفتیدی.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹⁰ پنجمين فیریشته خو پياله یَ اُ واشی جانور تختِ رو فُکود و اونِ پادشایی مملکتَ ظُلمات بیگیفت. آدمان اَنقدر کی دَرد داشتید، خوشانِ زوانَ گاز گيفتيدی.

موکأشفه 16:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 13:42

و اوشونه تنورِ آتش میئن تؤدِنه، جایی که ونگ زِئنن و گازِ گاز سر سوئنَن.

متّی 13:50

و اوشونه تنورِ آتشِ میئن تؤدِنَن، اوره که ونگ زئنن و گازِ گاز سر سوئنَن.»

متّی 22:13

هو وخت پادشاه خوشِ خدمتکارون بوته: ”اونه دست و پا دَوَدین و اونه بیرون تاریکی میئن باگنین. اوره که ونگ و گاز، گاز سر بوسؤئسه بنه.“

متّی 24:51

و اونَه از وسط دوخائله کؤئنه و ریاکارؤنِ جیگاه میئن تؤدنه، جایی که ونگ زئنن و گاز، گاز سر سوئنَن.

متّی 8:12

ولی اوشونی که آسمون پادشاهی شی ایسّن، بیرون، تاریکی میئن باگده بنن، اوره که ونگ زئنین و گازِ گازِ سر سوئنین!»

لوقا 13:28

هوموقع اوره ونگ زِئنین و شیمه گَازِ گازَ سر سوئنین، چونکه ابراهیم و اسحاق و یعقوب و همۀ پیغمبرونِ، خُدا پادشایی میئن اینین، امّا خودِتونِ بیرون دینین.

۱پطرس 2:17

همه کس حرمته بدأرین، برأرؤنه محبت بوکونین، خداترس ببین و پادشاه احترؤم بنین.

موکأشفه 11:10

اوشؤنی کی زمین سر ایسأن، ایشؤن مردن ئبه ذؤق کؤنن و جشن گینن و کس کسؤن ئبه پیشکشؤن سرأدئنن، چونکه او دوته پیغؤمبر، اوشؤنیِ کی زمین سر ایسأبون عذاب بدأبون.

موکأشفه 11:2

ولی معبد صحرا کی بیرین هنّأ کار ندأر و اونه اندازه نزن؛ چونکه او، میلّتؤنه بسپارده بوبؤ و ایشؤن، مقدس شهره چهل و دو ماه لقد دمج کؤنن.

موکأشفه 11:8

و اوشؤن جنازه ئان او پیله شهر خیابؤن مئن کی کنایه همرأ سدوم و میصر گونن، زمین سر مؤنه. اؤره که اوشؤن خداوند مصلوب بوبؤ.

موکأشفه 17:17

چونکی خدا اوشؤن دیل مئن بنأ که اون خواستهَ به جا بأرن و همفیکر ببون تا خوشؤن سلطنت قدرته او وحشی جؤنور دست بسپارن، تا خدای کلؤم به انجؤم برسه.

موکأشفه 17:9

«ای، یکته باحیکمت عقل خأنه. او هفت ته سر، هفت ته کوه ایسن، که او زنأی اوشؤن سه نیشته.

موکأشفه 18:2

یکته پیله صدا همأ ژگله بزئه که: «فگرسه! پیله بابل فگرسه! او، دیوؤن جیگه بوبؤ! و هرته ناپاک ارواح مقر، و هرته ناپاک مورغ فک و هرته وحشی جؤنور لؤنه کی ناپاکه و نیفرت انگیز.

موکأشفه 18:21

بأزون یکته زوردار فریشته، یکته سنگ کی یکته پیله أسیه سنگ جور بو، ویته و دریا مئن تؤدأ و بوته: «بابل، او پیله شهر، ایطؤری کوشت و کوشتار همأ فگردنه، و د هیچ نوشؤنی اون أجی پیدا نبنه.

موکأشفه 18:23

و چیراغ نور د تی مئن فنتؤنه؛ د هیتّه عروس داماد صدا تأجی به گوش نرسنه. چون تی تاجیرؤن، زمین پیله کسؤن بون، و همه ته میلّتؤن تی جادو جی گومراه بوبؤن،

موکأشفه 8:12

چهارمی فریشته خوشه شیپوره فی دوده و یک سوم خورشید و یک سوم مانگ و یک سوم سیتاره ئانه ضربه بوخؤرده، اوجور که یک سوم اوشؤن نور تاریکأبؤ. و یک سوم از روز، بی نور بومؤنسه و یک سوم از شؤ نی هیطؤ.

موکأشفه 9:2

او فریشته هاویه چاهه واگوده. او چاه جی یک چی یکته پیله کوره دود مورسؤن ویریسأ و خورشید و هوا، او چاه دود أجی تاریکأبؤن.