موکأشفه 14:11 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹¹ و اوشؤن عذاب دود تا ابد و تا ابد جؤر شنه و اوشؤنی که او وحشی جؤنور و اون مجسمهَ پرستش کؤنن و هرکس که اون نؤم نشؤنه قبول کؤنه، نه روز مئن آسایش دأنه و نه شؤ.»

Gilaki New Testament

¹¹ او آتشٚ دود کی اَشأنَ عذأب دِهه همیشٚکٚ رِه بوجؤر شِه، او جوری کی شبندروج آسأیش نأرٚده، چونکی او وحش و اونی موجسمه‌یَ پرستٚش بوکودٚد و اونی نیشأنه ایسمَ خوشأنٚ جأنٚ رو بٚزِد.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹¹ و اوشانِ عذابِ دود تا اَبد و تا اَبد بُجور خوائه شئون، و اوشانی کی اُ واشی جانور و اونِ مجسمه ی پرستش کونيدی و هرکس کی اونِ نامِ، نیشانَ قُبیل کونه، نه روجِ درون آسایش دَره و نه شبِ درون.»

موکأشفه 14:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 11:28

«می ورجه بأین، ای تمومِ زحمتکشؤن و کسونی که سنگین بار دئنین، که مو شمره آسایش هدِئنَم.

متّی 25:41

بازین اوشؤنی که اونه چپ طرف أیسان، گونه: ”ای ملعونؤن، می جَی دورَ بین و ابدی آتش میئن بشین که، ابلیس و اونه فرشته​أنِ بِه آماده بوبو.

متّی 25:46

پس اوشون ابدی مجازات میئن دیرون شنن، امّا صالحون به زیندیگی ابدی.»

عبرأنیأن 1:8

اما ریکه باره گونه: «اَی خدا، تی سلطنت تخت ابدی ایسّه؛ تی پادشاهی عصا، عدالت عصا ایسّه،

موکأشفه 11:15

بأزون هفتمی فریشته خوشه شیپوره فی دوده و چند ته پیله دوخؤنکه آسمؤن مئن دپیته کی گوتن: «دونیای پادشاهی، أمئه خداوند و اون مسیح شی بوبؤ. و او تا ابد و تا ابد سلطنت کؤنه.»

موکأشفه 13:12

او، اولته وحشی جؤنور تمؤم ایقتداره اون جا سر کأرأگیت و زمین و اوشؤنیِ کی زمین سر ایسأن زور گود که اولته وحشی جؤنوره که اون کوشنده جیجا خوبأبؤبو، پرستش بوکونن.

موکأشفه 13:15

و اونه ایجازه بدأ بوبؤ تا او وحشی جؤنور مجسمهَ نفس بدئه تا او وحشی جؤنور مجسمه بوتؤنه حتی گب بزنه و باعیث ببون اوشؤنی کی وحشی جؤنور مجسمهَ پرستش نودن، بکوشته ببون.

موکأشفه 13:17

تا هیکس منّیسه بی بهین بفورش بوکونه، جوز او کس که او نوشؤن، یعنی او وحشی جؤنور نؤم یا اون نؤم شومارهَ بدأره.

موکأشفه 14:9

بأزون یکته د فریشته، یعنی سومته فریشته، او دوته دومبالسر بمأ و یکته پیله دوخؤن همأ بوته: «اگر یگ نفر او وحشی جؤنور و اون مجسمهَ پرستش بوکونه و خوشه پیشؤنی یا خوشه دست سر اون نوشؤنه قبول بوکونه،

موکأشفه 18:18

و او زمت کی اون سوتن دوده بدئن، ژگله بودن و بوتن: «کؤکته شهر، ای پیله شهر مورسؤن بو؟»

موکأشفه 18:9

و زمین پادشائان که اون همرأ زینا بودن و اون همرأ زرق و برق مئن زیندگی بودن، وقتی اون سوتن دوده بینن، اون ئبه شیون و زاری کؤنن و اون عزا سر نیشنن.

موکأشفه 19:3

و هنده ژگله بودن: «هَلِلویا! تا ابد و تا ابد او پیله شهر أجی دود ویریسنه.»

موکأشفه 20:10

و ابلیس که اوشؤنه گول بزئه بو، آتش و گوگرد سل مئن تؤدأ بوبؤ؛ اؤره که او وحشی جؤنور و او دورؤغ پیغمبر تؤدأ بوبؤبون. ایشؤن شبنده روز تا ابد و تا ابد عذاب کشنن.

موکأشفه 22:5

و د شؤ دنکئنه. اوشؤن د چراغ یا خورشید نوره احتیاج نأنن، چونکی خداوند خدا اوشؤن نور بنه و اوشؤن تا ابد و تا ابد سلطنت کؤنن.

موکأشفه 7:12

گوتن: «آمین! ستایش و جلال حیکمت، شکر و حرمت و قوت و قدرت أمئه خدای ئبه دبون، تا ابد و تا ابد. آمین!»