مَرقُس 3:22 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

²² تورات معلمونم که اورشلیمای بومهَ بُن گوتَن: «‌بِعِلزِبول اون جلد میئن بوشو» و «‌ او دیوؤنِ، دیوؤنِ رئیس کمک امره بیرونَ کوئنه.»

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

²² دینٚ علمایم کی اورشلیمٚ جأ بمو بید گفتیدی: «بَعَلزبول دأره و دیوأنَ، اوشأنٚ رئیسٚ کومکٚ اَمرأ بیرونَ کونه.»

Gilaki New Testament

²² چنتأ جٚه دینی عألیمأنٚم کی اورشلیم جَا بأمؤ بود، بوگفتد: «شیطان بوشؤ اونی جٚلدٚ دورون! اون پٚلیدٚ روحأنَ، پٚلیدٚ روحأنَ رییس قودرتٚ اَمرأ بیرونَ کونه.»

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

²² تورات آموجگارانم کی اورشلیم جا بامو بید گفتیدی: «بِعِلزِبول اونِ جلد درون بُشو،» و «اون دیوانَ، دیوانِ پیله ترِ یاری مرا، بیرون تَوَدِه.»

مَرقُس 3:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 10:25

شاگردِ به هنی بسِ که خوشِ اوستادِ مورسون ببی و غلومم خوشه ارباب مورسون. اگه خونه اربابِ بَعَلزِبول، دیوؤن رئیس دوخُندن، اهل خونه چی دوخوبِئنن؟

متّی 11:18

چرِء که تعمیددهنده یحیی بومَه که نه خؤئنه و نه وودوشنه، گونن که: ”دیو دئنه.“

متّی 12:24

امّا وختی فریسی ان اینه بشتؤسَن، بوُتن: «او بعِلزبول یاری أمره که دیوؤنِ رئیس ایسّه، دیوؤنِ بیرونَ کؤئنه!»

متّی 15:1

بازین یکته گروه از فریسی ان و تورات معلمون اورشلیمای عیسی ورجه بومئن و بوُتن:

متّی 9:34

امّا فریسی ان بوُتن: «او دیوؤنِ، دیوؤن رئیس کمک أمره بیرونَ کؤئنه.»

مَرقُس 7:1

هو زمون فَریسی فرقه عالمؤن، بعضی تورات معلمون أمره که اورشلیم شهرَ جی بومَه بوئن، عیسی دور جومَه بوبئن.

لوقا 11:15

امّا بعضی أن بوتَن: «او دیوؤنِ، بِعِلزِبول یاری أمره، که دیوؤنِ پیله تر ایسه، بیرونَ کوئنه.»

لوقا 5:17

یکته از او روزون که عیسی مردم آموته دبو، فریسی أن فرقه عالمون و دین عالمؤن که همه جلیلَ جی و یهودیه شهرون و هم اورشلیمای بومابون و اوره نیشتِه بُن، خُداوندِ قوت، ناخوشؤنِ شفادئنِ به عیسی امره بو.

یوحنا 10:22

عید وقف موقع اورشلیم میئن برسه بو. زمستؤن بو.

یوحنا 7:20

مردم جواب بدئن: «تو دیو بزه ایسّی، کی​ایسه که تی کشتنِ دومبال ببی؟»

یوحنا 8:48

یهودیِ أن عیسی جواب بدَئن: «مگه درست نوتیم که تو سامری ایسّی و دیو دَئنی؟»

یوحنا 8:52

یهودی أن اونه بوُتن: «الؤن ده حَتم دئنیم که تو دیو بزه کی! ابراهیم بمورده و پیغمبرؤنم بموردَن، الؤن تو گونی که ”اگه کسی می کلامِ انجوم بدای، مرگِ هرگی ونچیشَنه!“