لوقا 18:4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

⁴ قاضی چَن وختی اونه مَحل نوده. امّا سرآخر خوش أمره بُوته: ”هرچَن خُداجی واهیمه ندئنَم و خُدا خلق هم ندِه بو گینم،

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

⁴ قاضی خیلی مدت زمأت اونٚ گبأنَ محل نوکودی. بأزین آخرٚ سر خو اَمرأ بوگفته: ‹گر چی من خودا جأ نترسم و خلقٚ خودایم محل ننم،

Gilaki New Testament

⁴ او قأضی چن وختی اونی شیکأیتَ محل نوکود. امّا آخرپٚسی خو اَمرأ بوگفته: "بأ اَنکی نه خودا جَا ترسٚم و نه مردومٚ محل نٚهٚم،

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

⁴ قاضی چن وقتی اونَ مَحل نُکود. ولی آخر بسر خو مرا بگفت: ”هرچَن خُدا جا باکی نارَم و خُدا خلق ئم نیده بو گیرم،

لوقا 18:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

لوقا 12:17

پَس او ارباب خوشِ أمره فکر بوده،”چی بکونم، چونکه جایی ندئنم می بارِ بنئم؟“

لوقا 16:3

مباشیر خوشِ امره فکر بُوده: ”چی بکونم؟ ارباب خوائنه مَه از کار برکنارَ کونی. نه زور زمین کندن دئنَم و نه تینَم گدایی بکونَم چون مَه عار هنه.

لوقا 18:2

بفرماسّه: «یکته شهر میئن قاضی‌ای ایسابوُ که نه خُداجی ترس داشت، نه خُدا خلقِ محَل گود.

لوقا 18:3

هو شهر میئن یکته بیوه زناکم ایسابوُ که یکسره اونه ورجه أمَه و اونای خواست که اینه حق دُشمنَ جی هگیری.

لوقا 20:13

«هی موقع صاب باغ بوته: ”چی بکُونم؟ می عزیز ریکه سرادئنِم شاید اونه حرمتِ بَدارَن.“

عبرأنیأن 12:9

بعلاوه، امه زمینی پئرون داشتیم که امره تربیت بودن و امه اوشون احترومه داشتیم. یعنی نخأ خیلی ویشتر امئه روحؤن پئر مطیع ببیم تا زیندگی بکونیم؟